Aldığım tüm 'ah'lar bugüne 'oh' olarak yansıdı

Ah'ını aldığım insanlar bana ne tip bir beddua ettiler bilmiyorum.

Ama sizden özür dilemiyorum çünkü fırsat verseydim 'ah' ettiklerime dönüşecektiniz. 

Güç çok pis bir şey, karşındakinin eline verdiğin an seni mahvediyor, yerle bir ediyor, en yüksek binanın tepesindeyken bir tekmeyle yere itiyor ve sen ölmemek için değil onun elini bırakmamak için düşmemeye çabalıyorsun. Karşıdaki ise elindeki gücün kör edici etkisiyle sadece 'bakıyor', bomboş gözlerle.

Sınav stresinden midir bilmiyorum, içim sıkılıyor, bomboş hissediyorum kendimi.

Bu güne kadar kendi kendime ayakta durmayı her zaman becerebilmiş, dünya umrunda olmayan, pek bir şeyi ciddiye almayan biri olarak gördüğüm ben, birine tutunma ihtiyacı hissediyorum. Birine sarılmak, güven duymak, huzurlu uyanmak, pişmanlık duymamak..

Karşımdaki insan hem arkadaş olsun bana sonsuz güven versin, sarıldığımda başka hiç bir şeye ihtiyaç duymayayım hem de beni sahiplenebilecek cesareti olsun istiyorum.

Ruhum kirlenmiş gibi, aşk aradıkça kaçan saçma sapan bir olay. Ben denedikçe, uzun zamandır denemeyi bıraktım, ruhumu kirlenmiş, kendimden uzaklaşmış hissediyorum. Kendimden uzaklaştıkça boşluğa düşüp hatalar yapıyorum ki uzun zamandır hata bile yapmıyorum, bu pek iyiye işaret değil. İnancımı kaybetmişim gibi, çok korkutucu.

Çok ilginç bir şekilde hiç bir şey hissetmiyorum, sadece boşluk. Ne acı var bu bünyede ne de mutluluk. Aşıkmışım gibi mantığımla hareket edemiyorum ama duygularımla da hareket edemiyorum. Sürüklenip gidiyorum. Neyin stresi, neyin bedeli, neyin sonucu bilemiyorum. Sadece böyle gidiyor ve elimden hiç bir şey gelmiyor.

Yeni bir savunma mekanizması geliştirdim, kendi duygusuzluğumun bedelini başkalarından çıkarıyorum, vicdanımı rahatlatıyorum, suçları başkalarına atıp içimdeki sıkıntıyı atmaya çalışıyorum. Her şeyi geyiğe vurup şu içimdeki kocaman 'uçurumu' doldurmaya çalışıyorum.

Sanırım artık bunu başaramıyorum, bu yazılarıma bile yansıdı. Depresif, ergen, gerzek yazılar yazmaya başladım.

Sadece... 

Ne biliyim... 

Çok güçsüz hissediyorum...