Şekerlik gibiyim

Bayram geldi değil mi?


Günler geçiyor tabi, ben de memleketime geldim.


Ben burada bayramları çok severim aslında, anasınıfından beri tanıdığım tüm adamlar toplanıp içeriz, ölümüne içeriz, her gün sarhoş olur saçmalarım. Kimse bir şey demez, neden? Çünkü ben o adamların sünnetlerine bile gittim,(sınıfça toplanıp arkadaş sünnetine gitme gibi bir ritüelimiz vardı vakt-i zamanında) çünkü ben en iyi arkadaşımın her şeyini biliyorum, onlardan utanıcaksam hiç konuşmayım daha iyi.


İçlerinden biri: 'Sen de sağlam küfür ediyormuşsun yea.' dedi, 'Oha oğlum sen nerden biliyorsun?' dedim, şaşırdım tabi. Tamam çok terbiyeli biri sayılmam ama topluluk içinde de bu derece küfretmiyorum.                'Yayınlıyorsun ya.' dedi. İçimden 'Vay 'mına koyayım ya, blogumu okuyorlar.' diye düşündüm, yazdığım abidik gubidik yazıları birilerinin okumasından daha mutlu eden bir şey yok bu günlerde beni. Çünkü o kadar sikko, o kadar belirsiz günler yaşıyorum ki şöyle anlatıyım. En başta evim yok. Evet, gerçekten yok. Burası benim evim diyebileceğim hiç bir yer yok, hiç bir yere ait değilim, yerleşemiyorum, ulan dolabım yok, kıyafetlerim oraya buraya saçılmış bu amına kodumun sınavı yüzünden, param yok, babamdan bin tür şirinlikle bir ton para alıp sonrasında utanıyorum ve bana 'Şeker bayramı geldi şekerim.' diyorsunuz, -e hoşgeldin bebeğim.


Aile büyüklerinden birinin evine gittim tahmin edebileceğiniz gibi; herkesle 'Hoşgeldin bayram, Naber kpss?' tadında konuştum. 'Mağdur' oldum, 'Kpsszede' oldum, 'Çok sigara içiyor.' oldum, 'Manken' oldum, 'İşsiz' oldum, 'Kendime dikkat etmeyen.' oldum, 'İstanbul'da ne işin var senin yie?' sorusuna maruz kaldım. Oldum da oldum, bu bayramda ben bir çok şey oldum, yani anladığınız gibi bir 'bok' olamadım. Başarı hikayelerini dinledim mükemmel ailemin, 'Makina mühendisliği yüksek lisansı yapan fizik mühendisi', İngiltere'de doktora yapan', 'Tıp okuyan', 'Doçent olan' kuzenlerimi öptüm, hepsinin de bayramını kutladım, sırasıyla hepsinden 'Kpss noldu ya? Çok şanssızsın.' cümlesini duydum.


Şunu söyleyebilirim ki: 'Sigarayı çok içiyorum, öküz gibi alkol tüketiyorum, elimde 80 puanım öğretmen olmayı bekliyorum ama sizin yaşayamadığınız hayatlar yaşadım ve hepinizin mına koyayım, kendi ailem dışında hiç birinizi de sevmiyorum. Kitaplarınızın içinde gömülün.'


Herkese iyi bayramlar.